De grens van Nederland, België en aan de rand van het havengebied van Antwerpen ligt een polderdorp. Begin 1994 ben ik onderweg terug richting huis. Mijn behoefte aan een bak koffie noopt tot een stop. Op het routebord staat de plaatsnaam Doel. Een grote liefde voor dit gebied is aanstonds geboren. Na een aantal losse bezoeken kom ik er begin maart 2011 een week lang elke dag. In deze periode mag ik op de laatste dag een aantal mensen in dit dorp fotograferen. Een week later kom ik een dag terug om er nog een aantal vast te leggen. Dit dorp is voor mij een plek waar ik zomaar langs ga. Twee uur rijden, wat is dat in een mensenleven? Zo ook een aantal maal op Oudjaarsdag, om de laatste uren in dit gebied door te brengen. Maar niet nadat ik eerst bij iemand in het dorp op bezoek ben geweest. Met een bos rozen en een bier. Het dorp Doel, de Prosperpolder, de Hedwige-polder. Het is een streek die diep in mijn hart zit.