Zoekend naar ultieme stilte ontdek ik het land waar de tijd lijkt stil te staan. Gebieden die (nog) niet zijn volgebouwd en de leegte aan mij tonen. Ik noem dit 'Verborgen Leegte'. Het zijn deze landschappen die mij voeden om kunst te maken. Wat mij tijdens deze zoektocht raakt leg ik soms vast. Deze streken vind ik vooral in Groningen en Friesland, aan het Wad en op het eiland Texel. In mijn kunst spelen lijnenspel en leegte in het land om mij heen een kenmerkende rol. Verborgen leegte is voor elk mens af en toe noodzakelijk is mijn stelling. Om los te komen van alle ruis en lawaai. In een wereld van vluchtigheid en continu wisselend beeld is het belangrijk om dat moment te kunnen voelen en ervaren. Het laat mij en misschien andere mensen even stilstaan. Bij elkaar, bij gebeurtenissen of bij jezelf. Het geeft tijd om na te denken over de weg die je wilt volgen. Het maakt duidelijk waar je mee bezig ben en of je daarmee jezelf voldoende voedt. Dit werkt louterend voor de ziel, maakt een mens weerbaarder en zorgt voor verbinding tussen mensen.